Dün yazdığım yazının üzerinden çok geçmeden belki bir andan uzun olmayan zamanın sonunda, kendimi şimdiki zamana bırakamadığım için bakıp görmediğim mutluluk sebeplerime uzandım yeniden. Ne kadar düşünürsem düşüneyim yazmak kadar rahatlatmıyor beni, yazdıklarımda kendinden bir parça bulup bana destek olan yol arkadaşlarımın da dönüşleriyle gönül gözüm aralandı yeniden. Naftalinleyip sandığa kaldırdığım mutlu anlarım el ettiler.
Mutluluk sıcacık bir çayın buğusunda,
Şimdilerde keşfettiğim kahvemi tatlandıran tarçında,
Kızıma tuttuğum defterin saman yapraklarında,
Mürekkebin çizdiği yolda,
Başımı kasvetli havadan gökyüzüne kaldırdığımda belli belirsiz ışıyan güneşin anımsattığı sıcacık anılarda,
Güneşli havada okuldan çıkarken gömleğimin tenime değdiğinde yapıştığı o hissi barındıran lise anılarımda,
Bir otobüs camında,
Mutluluk sıcacık bir çayın buğusunda,
Şimdilerde keşfettiğim kahvemi tatlandıran tarçında,
Kızıma tuttuğum defterin saman yapraklarında,
Mürekkebin çizdiği yolda,
Başımı kasvetli havadan gökyüzüne kaldırdığımda belli belirsiz ışıyan güneşin anımsattığı sıcacık anılarda,
Güneşli havada okuldan çıkarken gömleğimin tenime değdiğinde yapıştığı o hissi barındıran lise anılarımda,
Bir otobüs camında,